ένας από τους δείκτες αξιολόγησης του πολιτισμικού επιπέδου μίας χώρας είναι και τα επίπεδα θορύβου που παράγει ο λαός της.

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

Ηχορύπανση: Δεύτερη στην κατάταξη περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία

το άρθρο δημοσιεύτηκε-26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017
Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου 2017 είναι η σημερινή, 26 Απριλίου. Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής (ΕΛ.ΙΝ.Α., μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής - ΕΑΑ) θα συμμετέχει ενεργά στις φετεινές εκδηλώσεις με πολυποίκιλες δράσεις.

Στόχος αυτής της ημέρας, όπως επισημαίνει το Ινστιτούτο, είναι η ευαισθητοποίηση της Ελληνικής Κοινωνίας και της Ελληνικής Πολιτείας έναντι των κινδύνων από την ηχορύπανση. Προς τούτο το ΕΛ.ΙΝ.Α. υποστηρίζει ενημερωτικές δράσεις με σκοπό την ευρεία και έγκυρη διάχυση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τα προβλήματα από τη συνεχή έκθεση στους θορύβους, καθώς επίσης και τις βλαβερές συνέπειες του θορύβου στον ανθρώπινο οργανισμό.

Το ΕΛ.ΙΝ.Α, του οποίου έδρα είναι το Ηράκλειο, δημιουργήθηκε με στόχο να συσπειρώσει την Ελληνική Επιστημονική κοινότητα που σχετίζεται ερευνητικά, εκπαιδευτικά ή επαγγελματικά με την ακουστική. Η ίδρυση του Ινστιτούτου υπαγορεύτηκε από την ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα κοινής έκφρασης όλων όσων επιθυμούν την ανάπτυξη της περιοχής αυτής στην Ελλάδα και τη συνεργασία του με τα αντίστοιχα Ινστιτούτα και Εταιρίες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Έτσι ώστε να επιτευχθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η διάχυση της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας που αναπτύσσεται στην περιοχή καθώς και η διακίνηση νέων ιδεών.

Να σημειωθεί ότι πολλά ακαδημαϊκά μέλη του τμήματος Μηχανικών Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής του ΤΕΙ Κρήτης, είναι και μέλη του ΕΛ.ΙΝ.Α. και στα σχετικά επιστημονικά συνέδρια που διοργανώνονται κάθε δύο χρόνια το τμήμα μας έχει πολυμελή εκπροσώπηση από καθηγητές, ερευνητές αλλά και φοιτητές. Επίσης, υποψήφια πόλη για τη διοργάνωση του επόμενου συνεδρίου του ΕΛ.ΙΝ.Α. (Ακουστική 2018) είναι το Ρέθυμνο λόγω της έδρας του τμήματος Μηχανικών Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής του ΤΕΙ Κρήτης.

Ηχορύπανση: Δεύτερη στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία

Τις σοβαρές, άμεσες και μακροπρόθεσμες, συνέπειες του θορύβου και της ηχορύπανσης στην υγεία του ανθρώπου, ειδικά στις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, όπως πρώτη και τρίτη ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, γυναίκες σε εγκυμοσύνη, επισημαίνει το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής σημειώνοντας ότι δυστυχώς στην Ελλάδα παρά τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, δεν έχει γίνει κανένα σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων θορύβου.

Όπως αναφέρει το Ινστιτούτο, σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη (μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση) στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία. Πρόκειται για μια ύπουλη διαδικασία της οποίας οι άμεσες, αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ευθέως ορατές, ούτε εύκολα αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία των πολιτών της Ευρώπης.

Ο θόρυβος προσβάλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (1η και 3η ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, γυναίκες σε εγκυμοσύνη), αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Ειδικά, όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους, η έκθεση στον θόρυβο κατά την κρίσιμη σχολική ζωή επιφέρει βλάβες στη μνήμη και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τις δεξιότητες που αφορούν την κατανόηση του γραπτού λόγου, την απομνημόνευση και την προσήλωση, τονίζεται.

«Η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας για τους κατοίκους και τους διαχειριστές πολιτικής στη Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς κατά τις εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ., στη Δυτική Ευρώπη χάνονται κάθε χρόνο συνολικά 1.000.000 υγιή έτη προσδόκιμης ζωής από κυκλοφοριακούς θορύβους. Αυτή η εκτίμηση είναι συντηρητική, καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από τα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη, ούτε για το σύνολο των ηχητικών οχλήσεων, επομένως δεν είναι εύκολος ο συνολικός ευρωπαϊκός απολογισμός του προβλήματος.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Κομισιόν με την οδηγία 2002/49/EC συστήνουν τη δημιουργία μιας κοινής βάση αντιμετώπισης των προβλημάτων θορύβου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (κοινές μεθόδους μετρήσεων, επιμέρους εθνικά σχέδια δράσης, δημόσια ενημέρωση). Σχετικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσδιόρισε ως ανώτατο όριο έκθεσης στον θόρυβο κατά τη διάρκεια της νυχτερινής ανάπαυσης τη στάθμη 40dB(A) και πρότεινε ως άμεσο, ενδιάμεσο στόχο δράσης το όριο τη στάθμη 55dB(A). Ωστόσο παρά τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, η ελληνική διαδικασία παραγωγής κτιρίων παραμένει θεσμικά ανοχύρωτη, καθώς εξακολουθεί να εκκρεμεί η θεσμοθέτηση των αστικών περιοχών στις οποίες θα ισχύσουν διακεκριμένες διατάξεις ακουστικής άνεσης, ενώ τα υφιστάμενα, επισκευαζόμενα ή ανεγειρόμενα κτίρια δεν υποχρεούνται να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού που παραμένει σε διαρκή αναστολή. Αυτή η συνεχιζόμενη θεσμική υστέρηση συσσωρεύει για τις επόμενες δεκαετίες ένα ακουστικά ανοχύρωτο κτιριακό απόθεμα και καταδικάζει τους Έλληνες πολίτες σε συνθήκες υποβαθμισμένης οικιστικής άνεσης.

Συχνά, το ευρύ κοινό δεν ενημερώνεται επαρκώς για τις βλαβερές συνέπειες της έκθεσης στον θόρυβο και δυστυχώς από διάφορες πλευρές που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη προβάλλονται συμπεριφορές και στερεότυπα που συνδέουν τον θόρυβο με το life style. Ως αποτέλεσμα αυτών των συνειδητών ή ασυνείδητων στάσεων, οι πολίτες εκτίθεται σε ολοένα υψηλότερα επίπεδα θορύβου, συμβάλλουν με τη σειρά τους στην αύξηση των επιπέδων περιβαλλοντικού θορύβου, δεν λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα αποφυγής του θορύβου στους χώρους κατοικίας ή εργασίας.

Πέρα από τις όποιες θεσμικές ελλείψεις, η καταπολέμηση του θορύβου και η προληπτική αποφυγή των συνεπειών της έκθεσης στον θόρυβο είναι υπόθεση όλων μας: στο τρόπο διασκέδασης, στην οδήγηση, στις καθημερινές συνθήκες συμβίωσης, η διαφύλαξη ενός ήσυχου ακουστικού περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση ενός ποιοτικά υψηλότερου επιπέδου ζωής, αφορά όλες και όλους μας», τονίζει η Ευρωπαϊκή Ακουστική Εταιρεία-Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής.
http://greenagenda.gr

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Νεοέλληνες και φυσικόν περιβάλλον

Νεοέλληνες και φυσικόν περιβάλλον ή η ηδονή της αυτοκαταστροφής
Αρχιμ. Δοσίθεος

...Για την μόλυνση του περιβάλλοντος δεν είναι αμέτοχον και το ιερατείον μας. Ηχορυπαίνουν πόλεις και ύπαιθρο.
Τα καμπαναριά των ναών μετεβλήθησαν σε μιναρέδες.
Η "έσωθεν" λατρεία έγινε λατρεία των τριόδων και των καφενέδων.
Παίζουν τάβλι, βρίζουν, ασχημονούν, θύουν τη Αφροδίτη και από τα μεγάφωνα ακούεται "τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν...".

Και να πης ότι η Εκκλησία είναι γεμάτη και ασφυκτιούν οι πιστοί και δεν χωράει άλλους και πρέπει να ακούσουν κάτι και οι απ' έξω, έ πάει στο καλό, άντε υποχωρούμε.
Ένα μικρό μεγάφωνο έξω από την κυρία είσοδο.
Να ακούεται στην αυλή και τούτο σπανίως, Χριστού, Λαμπρή και πανήγυρη.

Αλλά να βουίζουν τα μεγάφωνα μέσα στον άδειο σχεδόν ναό, να στριγγλίζουν και απ' έξω, είναι μια ηχορύπανσις για την οποία τον λόγο έχει ο εισαγγελεύς.

Στο κάτω-κάτω ο γείτονας θέλει να κοιμηθή.
Εμείς με τί δικαίωμα τον ξυπνούμε;
Και με πόσα μαξιλάρια πρέπει να βουλώση τα αυτιά του για να μή μας ακούει; Χώρια που το πλείστον των ψαλτών νομίζει ότι το μικρόφωνον καλύπτει τις παραφωνίες και γλυκαίνει τις φαλτσοκορώνες.

Οπότε έχουμε τέλεια διαστροφή της ορθοδόξου πνευματικής λατρείας.
Οι ειδωλολάτραι λάτρευαν τους ψευδοθεούς των "έξω" από τους ναούς.
Εμείς λατρεύουμε τον αληθινό Θεό μας "ένδον",μέσα.
Όσοι συναθροιζόμαστε στην εκκλησιαστική μας σύναξη.
Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν.
Εμείς όμως δεν έχουμε το δικαίωμα να τους ενοχλούμε.
Είναι και το άλλο.
Οι καμπάνες.
Ψήλωσαν τα σπίτια και πολλών τα διαμερίσματα είναι δίπλα στα καμπαναριά.
Τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε τάξις.
Η μικρή καμπάνα για τον εσπερινό και τον όρθρο.
Διπλοκάμπανο στη Θεία Λειτουργία.
Τριπλοκάμπανο σε Δεσποτικές εορτές και πανηγύρεις.
Τώρα οι καμπάνες είναι ηλεκτρικές.
Πατά το κουμπί ο νεωκόρος χτυπούν ανελέητα όλες μαζί αδιαφόρως ημέρας, ξεχνά να τις σταματήση γιατί κόβει αντίδωρο ή κουβεντιάζει με τον παπά και
άντε να έχεις νεύρα να τις ακούς.
Και πολλοί εκ του ιερατείου είναι κομπλεξικοί.
Επειδή αντιλαμβάνονται ότι ουδείς τους υπολήπτεται, αντεκδικούνται' με όποιο μέσο διαθέτουν.
Με τα μεγάφωνα, με τις καμπάνες.
Να σας δείξω εγώ.
Αν μπορείτε κοιμηθήτε τώρα.
Έχουμε όμως και μιαν άλλη ρύπανσι.
Ξεκινώ από μακρυά.
Η Αγία μας Εκκλησία γέμει συμβολισμών.
Και το κερί επομένως που ανάβω έχει τον συμβολισμό του.
Καίομαι εκ θείου έρωτος και λειώνω ενώπιον του θρόνου του Θεού.
Και άθελά μου φωτίζω τους γύρω "όπως ίδωσι τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα τον εν τοις ουρανοίς"
καίτοι πιστεύω ακραδάντως ότι και του κηρού ευτελέστερος ειμί.
Έχει όμως και άλλον μυστικό συμβολισμό.
Όπως η φιλεργός μέλισσα συλά τα άνθη και εκ της γύρεως κατασκευάζει το κηρί,
έτσι
και ο ορθόδοξος χριστιανός "συλά" τα άνθη των ποικίλων αρετών και τις προσφέρει εις τον Θεόν.
Και αυτό είναι το κερί που ανάβει.
Όταν όμως το κερί είναι από παραφίνη και ξύγγι αυτός ο συμβολισμός χάνεται εντελώς και
μένει μόνον η καπνιά που μολύνει και δείχνει πόσο καπνισμένο εσωτερικό κόσμο έχουμε.
Εκπέμπουμε ούτω πως καυσαέρια που ούτε παληό φορτηγό δεν εκπέμπει αγκομαχώντας σε ανηφόρα πάνω από 10%.
Αν πης δε και για τις λαμπάδες "ίσαμε το μπόι" μας, τότε και οι τζιμινιέρες του " Αβέρωφ" ωχριούν...

Αυτά για να μη κατηγορούμε μόνον τους άλλους..
Αρχιμ. Δοσίθεος
(Από το βιβλίο: " Ορθοδοξία και Φυσικόν Περιβάλλον",
σελ.91-93. Έκδοσις Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας).
ixoripansistop.gr

Η έννομη προστασία κατά της ηχορύπανσης

Το ιδιωτικό δικαίωμα στην προσωπικότητα έχει διαπλαστεί από το νόμο ως ένα δικαίωμα – πλαίσιο, με επιμέρους αυτοτελείς εκφάνσεις, που αποτελούν ειδικότερα δικαιώματα, όπως ενδεικτικά τα δικαιώματα στη ζωή, στην τιμή και στην ψυχική και σωματική υγεία. Η δε προσωπικότητα του ανθρώπου γεννάται και αναπτύσσεται μέσα σε ένα ζωτικό χώρο που αποτελείται καταρχήν από τα εκτός συναλλαγής πράγματα, δηλαδή τα κοινά σε όλους, όπως η ατμόσφαιρα και η θάλασσα, τα κοινόχρηστα, όπως, ενδεικτικά οι αιγιαλοί, τα ελευθέρως και συνεχώς ρέοντα νερά, οι δρόμοι και οι πλατείες, αλλά και όσα προορίζονται για την εξυπηρέτηση δημόσιων, δημοτικών, κοινοτικών ή θρησκευτικών σκοπών.

Ωστόσο, στην έννοια του αναγκαίου για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας ζωτικού χώρου εντάσσονται και άλλα περιβαλλοντικά αγαθά, που δεν υπάγονται εκ πρώτης όψεως στις ανωτέρω κατηγορίες, όπως η αισθητική του τοπίου και η προσήκουσα πολεοδομική ανάπτυξη με σεβασμό στον φωτισμό και τον αερισμό. Η ακώλυτη απόλαυση της χρήσης και της ωφέλειας των αγαθών που συναποτελούν το ζωτικό περιβαλλοντικό χώρο για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας συνιστά αυτοτελή έκφανση του επί αυτής δικαιώματος, που προστατεύεται από τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 του ΑΚ, με βάση τις οποίες, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον, χωρίς να αποκλείεται η δικαστική επιζήτηση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες.

Ως εκ τούτου, η ειδικότερη αυτή πλευρά του δικαιώματος επί της προσωπικότητας προσβάλλεται, όταν διαταράσσεται κάποιο εκ των στοιχείων του ζωτικού χώρου κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να καταργείται εξ’ ολοκλήρου ή να αλλοιώνεται ουσιωδώς η κοινή ωφέλεια που πηγάζει από τη χρήση του συγκεκριμένου αγαθού, καθώς και όταν καθίσταται αδύνατη η χρήση του στοιχείου αυτού ή άλλου συνδεδεμένου προς αυτό. Η δε προσβολή αυτού του είδους αποτελεί επαρκή αιτία για την έγερση των αξιώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 57 και 59 ΑΚ, όταν είναι επιπλέον και παράνομη, δηλαδή όταν η προσβολή γίνεται κατά παράβαση ρητής νομοθετικής διάταξης ή, αναλόγως, όταν είναι ουσιωδώς βλαπτική και κοινωνικά απρόσφορη ακόμα και αν δεν απαγορεύεται από ειδική διάταξη του Νόμου.

Εκ των ανωτέρω συνάγεται, ότι η απόλαυση ενός ήρεμου περιβάλλοντος αποτελεί αδιαμφισβήτητη έκφανση του δικαιώματος επί της προσωπικότητας, η οποία συνακόλουθα προσβάλλεται, όταν διαταράσσεται η ωφέλεια από την απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος είτε με την εκπομπή ρύπων, όπως καπνού και αναθυμιάσεων, είτε βεβαίως θορύβων (ηχορύπανση). Μάλιστα, αν η εκπομπή είναι τόσο ισχυρή ώστε να απειλείται και η υγεία των κοινωνών τότε επέρχεται προσβολή και μίας επιπλέον αυτοτελούς έκφανσης του γενικού δικαιώματος της προσωπικότητας, δηλαδή εκείνης που αφορά το ειδικότερο δικαίωμα στην υγεία. Οι δε αξιώσεις που απορρέουν από το άρθρο 57 παρ. 1 εδάφιο α’ ΑΚ μπορούν να ασκηθούν από τον προσβαλλόμενο όχι μόνο με τακτική αγωγή αλλά και με αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης κατ’ άρθρα 731 επόμενα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Οι προσβολές που επέρχονται με εκπομπή θορύβων, ως παράνομες ή κοινωνικά απρόσφορες βλαπτικές πράξεις, οριοθετούνται και σε ειδικότερες ρητές απαγορευτικές διατάξεις του νόμου, όπως στο άρθρο 417 του Ποινικού Κώδικα περί διατάραξης κοινής ησυχίας, στο άρθρο 1 του αναγκαστικού νόμου 2520/1940 «περί υγειονομικών διατάξεων», στην Υγειονομική διάταξη Α5/3010/14.8.1985 καθώς και στην Αστυνομική διάταξη 1023/2/37-ια/1996, που ορίζει τα μέτρα για την τήρηση της κοινής ησυχίας.

Επιπλέον όμως, η προστασία του ατόμου έναντι της ηχορύπανσης μπορεί να θεμελιωθεί και στις περί γειτονικού δικαίου διατάξεις του Αστικού Κώδικα, και ειδικότερα στο άρθρο 1003 ΑΚ, σύμφωνα με το οποίο ο κύριος ακινήτου δεν έχει υποχρέωση να ανέχεται εκπομπές θορύβου και λοιπές οχλήσεις συναφούς φύσης από άλλο γειτονικό ακίνητο, σε περίπτωση που αυτές παραβλάπτουν ουσιωδώς τη χρήση του δικού του. Το τελευταίο συμβαίνει, όταν εξαιτίας των εκπομπών αυτών το ακίνητο καθίσταται ανθυγιεινό και ακατάλληλο για να κατοικηθεί. Ωστόσο ουσιώδης πρόσθετη προϋπόθεση για την απονομή δικαστικής προστασίας με βάση την ανωτέρω διάταξη είναι οι οχλήσεις αυτές να προέρχονται από χρήση που δεν είναι συνήθης για τα ακίνητα της συγκεκριμένης περιοχής, καθώς με το στοιχείο αυτό επιρρωνύεται ο παράνομος χαρακτήρας της πράξης και θεμελιώνεται η αξίωση μη ανοχής της από την πλευρά του προσβληθέντος.

Στις περιπτώσεις αυτές, ο προσβληθείς έχει το δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο την απαγόρευση των εκπομπών θορύβου, δηλαδή να αξιώσει την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον, είτε με τακτική αγωγή περί διατάραξης της κυριότητας κατά άρθρο 1108 ΑΚ (αρνητική αγωγή) ή περί διατάραξης της νομής κατά άρθρο 989 ΑΚ, είτε βεβαίως και με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή προστασία της νομής, που επήλθε λόγω της συντελεσθείσας διατάραξης.

Η μορφή της προστασίας αυτής οργανώνεται παράλληλα με εκείνη που παρέχεται με βάση τις διατάξεις περί προσβολής της προσωπικότητας, εντούτοις επί ασφαλιστικών μέτρων δεν μπορούν να ζητηθούν και οι δύο μορφές προστασίας ταυτόχρονα, διότι για τη μεν προσβολή επί της προσωπικότητας καθ’ ύλην αρμόδιο είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο (άρθρο 683 παρ. 1 ΚΠολΔ), ενώ για την προστασία της νομής το Ειρηνοδικείο (άρθρο 733 ΚΠολΔ).

Ωστόσο, η προστασία που παρέχεται με βάση τη διάταξη του άρθρου 57 παρ. 1 εδάφιο α’ ΑΚ είναι ευρύτερη, ειδικά σε περίπτωση που με την ενόχληση ή διατάραξη βλάπτεται η υγεία του προσώπου, οπότε στην περίπτωση αυτή παρακάμπτεται και η υποχρέωση ανοχής για εκπομπές από συνηθισμένη χρήση, που προβλέπει το άρθρο 1003 ΑΚ, καθώς η προκείμενη προσβολή πλήττει διαφορετικό έννομο αγαθό.
capital.gr
το άρθρο δημοσιεύτηκε:10-Δεκ-2008

Σε δεκάδες χιλιάδες μετριούνται οι πρόωροι θάνατοι από καρδιακές ασθένειες που καταγράφονται ετησίως και αποδίδονται στη μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο


Το άρθρο μπορεί να είναι παλιό,αλλά δυστυχώς επίκαιρο όσο ποτέ!!!
Της Λινας Γιανναρου

75 ντεσιμπέλ σε ώτα μη ακουόντων!
Εκτός ορίων η ηχορρύπανση στην Αθήνα αλλά και το ΥΠΕΧΩΔΕ, που έχασε την ευρωπαϊκή προθεσμία για σύνταξη χαρτών θορύβου 
«Τους ξύπνησες όλους. Γιατί;»
Ποιος θυμάται πια εκείνη τη διαφημιστική εκστρατεία κατά της ηχορρύπανσης;
Σίγουρα όχι οι Αρχές, που εδώ και πολλά χρόνια φαίνεται να έχουν κλείσει μάτια και… αυτιά στο πρόβλημα.
Ούτε το καμπανάκι κινδύνου που κρούουν οι ειδικοί (ο θόρυβος βλάπτει την ανθρώπινη υγεία, όπως η μόλυνση του νερού και του αέρα, τονίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) ούτε καν οι συνεχείς διαμαρτυρίες των κατοίκων των μεγαλουπόλεων, ότι η ηχορρύπανση αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες υποβάθμισης της ποιότητας ζωής τους, διαταράσσουν τον ύπνο των αρμοδίων, που αμελούν και τις σχετικές ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι έναν χρόνο μετά τη λήξη της προθεσμίας για τη σύνταξη στρατηγικών χαρτών θορύβου σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις άνω των 250.000 κατοίκων (θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πέρυσι τον Ιούνιο), οι ελληνικές Αρχές δεν έχουν καν προκηρύξει τον σχετικό διαγωνισμό.
Και ο θόρυβος συνεχίζεται…

Σύμφωνα με τελευταίες μετρήσεις, οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων στη χώρα μας εκτίθενται σε πολλά παραπάνω ντεσιμπέλ από το ανώτατο θεσμοθετημένο όριο, ενώ η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο και η Λαμία συγκαταλέγονται στις πιο θορυβώδεις πόλεις της Ευρώπης.
Υπολογίζεται ότι το 60% των κατοίκων της πρωτεύουσας υποφέρει από τον αστικό και κυκλοφοριακό θόρυβο, ο οποίος ξεπερνά κατά μέσον όρο τα 75 dB (ντεσιμπέλ) ενώ το όριο ανοχής του ανθρώπινου οργανισμού έχει καθοριστεί στα 70.
Οπως είναι αναμενόμενο, σε δυσμενέστερη θέση βρίσκονται όσοι ζουν κοντά σε λεωφόρους με πυκνή κυκλοφορία.
Εχει βρεθεί ότι η στάθμη θορύβου στα μπαλκόνια των ψηλότερων κτιρίων δίπλα στη λεωφόρο Κηφισού, στην περιοχή του Μοσχάτου και του Νέου Φαλήρου ξεπερνά τα 80 dB, ενώ υπάρχουν περιοχές του κέντρου στις οποίες η ένταση ξεπερνά τα 100 dB τις περισσότερες ώρες της ημέρας και της νύχτας…

Την κύρια πηγή θορύβου στην πρωτεύουσα αποτελεί η κυκλοφορία των οχημάτων και ιδίως των δικύκλων.
Υπολογίζεται πως το 5% των αυτοκινήτων και το 40% των δικύκλων που κυκλοφορούν στην Αττική εκπέμπουν στάθμες θορύβου υψηλότερες από τις επιτρεπόμενες.
Και ως γνωστόν, με μοτοσυκλέτες πραγματοποιείται το 10,8% του συνολικού μεταφορικού έργου στην Ελλάδα, με τον αντίστοιχο μέσον όρο της Ε.Ε. να μην ξεπερνά το 2,9% (στη χώρα μας αντιστοιχεί ένα δίκυκλο ανά δύο αυτοκίνητα, στην Ευρώπη η αναλογία είναι 1:7).
Οπως χαρακτηριστικά λέει στην «Κ» ο επίκουρος καθηγητής του Εργαστηρίου Ακουστικής του ΕΜΠ Γιώργος Καμπουράκης, η επιβάρυνση που προκαλούν οι μηχανές είναι πολύ μεγάλη, «μόλις περνάει δίκυκλο, η στάθμη του θορύβου αυξάνεται κατά 10–12 dB», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ενώ όμως ο νέος ΚΟΚ προβλέπει πρόστιμο 83 ευρώ και αφαίρεση των στοιχείων κυκλοφορίας στα οχήματα χωρίς σιγαστήρα στην εξάτμιση και πρόστιμο 17 ευρώ σε κάθε άσκοπη χρήση της κόρνας, ουδείς πραγματοποιεί τους σχετικούς ελέγχους (αρμόδια είναι η Τροχαία).
Του λόγου το αληθές έχει επιβεβαιώσει με πορίσματά του και ο Συνήγορος του Πολίτη, στον οποίο φθάνουν συνεχώς καταγγελίες σχετικές με ηχορρύπανση.
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε έκθεσή του, «ο έλεγχος του εκπεμπόμενου θορύβου από τα οχήματα από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι από ανύπαρκτος έως ελλιπής», ενώ επίσης «δεν υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος της ποιότητας κατασκευής των εξατμίσεων των οχημάτων». Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις, επίσης, παρατηρεί ο Συνήγορος, στις οποίες έχουν ληφθεί μέτρα περιορισμού του θορύβου γύρω από μεγάλους οδικούς άξονες.

«Μικροκλίμα» θορύβου
Παντελής έλλειψη ελέγχων, ωστόσο, παρατηρείται και όσον αφορά την ηχορρύπανση που προκαλείται από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη, δεν προβλέπεται η λήψη ηχομονωτικών μέτρων προκειμένου να χορηγηθεί άδεια λειτουργίας ενός καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, ενώ κανείς δεν ελέγχει εάν τοποθετούνται ηχεία σε εξωτερικούς χώρους μολονότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται. «Ακόμα κι όταν διενεργούνται έλεγχοι, οι δήμαρχοι σπάνια προβαίνουν στην προσωρινή σφράγιση του καταστήματος», αναφέρεται σε πόρισμα του Συνηγόρου. «Η κατάσταση βαίνει από το κακό στο χειρότερο», αναφέρει ο κ. Καμπουράκης. «Δεν είναι μόνο το κυκλοφοριακό. Η άνοδος της θερμοκρασίας και η αύξηση της χρήσης κλιματιστικών έχει δημιουργήσει στην Αθήνα ένα “μικροκλίμα” θορύβου, που ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τους κατοίκους.
Δεν υπάρχει ωστόσο καμία κινητοποίηση από τις Αρχές για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ούτε καν σε επίπεδο καμπάνιας.
Τα αρμόδια όργανα είναι υποστελεχωμένα, με αποτέλεσμα να μη γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι και μετρήσεις». Επί της ουσίας, προσθέτει, ο καθένας είναι ελεύθερος να προσθέσει «μια νέα πηγή θορύβου στην πόλη».

Από Σεπτέμβριο…
Επειτα από τα παραπάνω, δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμα προχωρήσει στη σύνταξη στρατηγικών χαρτών θορύβου, όπως οφείλουμε βάσει ευρωπαϊκής οδηγίας.
Πράγματι, σύμφωνα με τον επικεφαλής του τμήματος Καταπολέμησης Θορύβων του ΥΠΕΧΩΔΕ, Νικόλαο Καραμέρο, υπήρξε καθυστέρηση «γιατί παραλάβαμε ημιτελή κατάσταση». «Δεν εντάχθηκε το έργο στο Γ΄ ΚΠΣ, τώρα το εντάξαμε στο Δ΄ ΚΠΣ και προχωράμε. Υπολογίζω τον Σεπτέμβριο να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός για τη χαρτογράφηση του θορύβου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη», σημειώνει.
Σύμφωνα πάντως με την τελευταία χαρτογράφηση θορύβου (είχε πραγματοποιηθεί το 1997), οι περισσότεροι οδικοί άξονες του κέντρου της Αθήνας αντιμετωπίζουν προβλήματα ηχορρύπανσης, ειδικά τις ώρες αιχμής. Στο «κόκκινο» βρίσκονται οι οδοί Πατησίων, Αχαρνών και Κηφισίας, στις οποίες σύμφωνα με τους ειδικούς θα πρέπει να μειωθεί η κίνηση στο μισό προκειμένου οι κάτοικοι να «καταλάβουν διαφορά»…

Επιπτώσεις στην υγεία
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, 110 εκατομμύρια άνθρωποι στις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην εργασία και στον ύπνο τους εξαιτίας της ηχορρύπανσης.
Σε δεκάδες χιλιάδες μετριούνται οι πρόωροι θάνατοι από καρδιακές ασθένειες που καταγράφονται ετησίως και αποδίδονται στη μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο, ενώ υπολογίζεται ότι 120 εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής εξαιτίας της εργασίας σε συνθήκες θορύβου.

Οι επιπτώσεις της συνεχούς έκθεσης σε θόρυβο ποικίλλουν.
Διαρκής έκθεση, για παράδειγμα, σε στάθμη 30 dB προκαλεί διαταραχές ύπνου και αίσθημα κόπωσης, έκθεση σε στάθμη 50 dB διαταραχές του λόγου και της επικοινωνίας, έκθεση σε 80 dB διαταραχές στη συμπεριφορά, ευερεθιστότητα και επιθετικότητα, αλλά και προβλήματα στην απόδοση στην εργασία, τη μνήμη κ.λπ.
Σε υψηλότερα επίπεδα, ο θόρυβος μπορεί να προκαλέσει επίσης καρδειαγγειακές και άλλες παθοφυσιολογικές διαταραχές.
Στις «παράπλευρες» συνέπειες της έκθεσης σε θόρυβο είναι και η πρόκληση ατυχημάτων μέσω της οδήγησης.
Ιδιαίτερη ευαισθησία στην ηχορρύπανση εμφανίζουν τα παιδιά, ενώ ο θόρυβος επιδρά δυσμενώς και στη μαθησιακή διαδικασία.
Σε έρευνα που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Ακουστικών Σημάτων και Τεχνολογίας ΜΜΕ του ΕΜΠ σε νηπιαγωγεία έδειξε ότι συχνά επικρατούν στάθμες θορύβου άνω των 85 dB.
«Εάν επρόκειτο για χώρους εργασίας θα χρειάζονταν ωτασπίδες!» σημειώνει ο επίκουρος καθηγητής του ΕΜΠ Γιώργος Καμπουράκης.
kathimerini.gr